Αλόη βέρα

Ανήκει την οικογένεια Λειριώδη ή Λιλιίδες (Liliaceae). Είναι φυτό ποώδες πολυετές. Στην Ελλάδα έχει εγκλιματιστεί και φυτρώνει αυτοφυές σε αγρούς ή καλλιεργείται σε κήπους και γλάστρες ως διακοσμητικό.

Η αλόη κατάγεται από την Αφρική, όπου συγγενικά της είδη χρησιμοποιούνται ως αντίδοτο στις πληγές από δηλητηριασμένα βέλη. Ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες και στους Ρωμαίους που επίσης χρησιμοποιούσαν την γέλη για τις πηγές. Η αλόη ήταν δημοφιλές καθαρτικό κατά τον μεσαίωνα. Στην Κίνα αναπτύχθηκαν χρήσεις παρόμοιες με της δύσης, αν και εκεί χρησιμοποιείται μόνο η γέλη. Στην Ινδία η γέλη χαίρει εκτίμησης ως δροσιστικό τονωτικό.

Χαρακτήρας

Φύλλα: Μεγάλα, αγκαθωτά, πλατιά στη βάση, στενότερα και μυτερά στην κορυφή με σκληρό εξωτερικό φλοιό, πικρά, θερμά, υγρά.

Ζελέ: Στο εσωτερικό του φλοιού, κεντρικά εμπεριέχεται ένα υγρό τζελ, το οποίο το καθιστά ικανό να ευημερεί σε περιοχές με μέτριες ή χαμηλές βροχοπτώσεις. Αυτό το υγρό τζελ συμβάλει στην αποθήκευση νερού και θρεπτικών συστατικών. Αλμυρό, πικρό, δροσερό, υγρό.

Συστατικά

Γλυκοσίδες της ανθρακινόνης, ρητίνες, πολυσακχαρίδια, στερόλες, γελονίνες, χρωμόνες. Aνάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της Αλόης Βέρα περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E. H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμετολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό. H Bιταμίνη C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσοποιητικό, ενώ βοηθά να δημιουργηθεί το κολλαγόνο του δέρματος και να διατηρηθεί η υγεία του. H Bιταμίνη E, με τις αντιοξειδωτικές και αναπλαστικές της ιδιότητες, προστατεύει το δέρμα, προλαμβάνοντας τις βλάβες της κυτταρικής μεμβράνης. H αλόη βέρα είναι επίσης πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων (π.χ. σιδήρου, χρωμίου, μαγγανίου, φωσφόρου, καλίου, ψευδαργύρου κ.ά.), ενζύμων (έχουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς), αμινοξέων και άλλων θρεπτικών συστατικών.

Δράσεις

Καθάρσιο, προωθεί τη ροή της χολής, επουλώνει πληγές, τονωτικό, μαλακτικό, αντιμυκητιακό, σταματά την αιμορραγία, αποβάλλει τους σκώληκες. Aνάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της Αλόης Βέρα περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E. H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμητολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό. H Bιταμίνη C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσοποιητικό, ενώ βοηθά να δημιουργηθεί το κολλαγόνο του δέρματος και να διατηρηθεί η υγεία του. H Bιταμίνη E, με τις αντιοξειδωτικές και αναπλαστικές της ιδιότητες, προστατεύει το δέρμα, προλαμβάνοντας τις βλάβες της κυτταρικής μεμβράνης. H αλόη βέρα είναι επίσης πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων (π.χ. σιδήρου, χρωμίου, μαγγανίου, φωσφόρου, καλίου, ψευδαργύρου κ.ά.), ενζύμων (έχουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς), αμινοξέων και άλλων θρεπτικών συστατικών.

Χρησιμοποιούμενα Μέρη του Φυτού

Γέλη: Το παχύρευστο, γλισχρασματώδες πήκτωμα, γέλη, είναι ιδανική πρώτη βοήθεια για εγκαύματα, πληγές και κάψιμο από τον ήλιο. Είναι επίσης χρήσιμη για την ξηροδερμία, ιδιαίτερα για το έκζεμα γύρω από τα μάτια και το ευαίσθητο δέρμα του προσώπου. Χρησιμοποιείται ως θεραπεία μυκητιακών λοιμώξεων όπως η τριχοφυτία. Η γέλη χρησιμοποιείται συνήθως νωπή, μπορεί να μετατραπεί σε αλοιφή για μακροχρόνια χρήση.

Φύλλα: Με ισχυρές καθαρτικές ιδιότητες, τα φύλλα είναι καλά για την χρόνια εμμονή δυσκοιλιότητα. Διεγείρουν την έκκριση χολής και μπορούν να βοηθήσουν στην ανορεξία. Εκχυλίσματα των φύλλων χρησιμοποιούνταν παλιότερα στα δάχτυλα των παιδιών για να τα εμποδίσουν να τρώνε τα νύχια τους.

Εφαρμογές

Γέλη

Νωπή: Βάλτε το νωπό κομμένο φύλλο κατευθείαν σε εγκαύματα, πληγές, ξηρό δέρμα, μυκητιακές λοιμώξεις και δαγκώματα εντόμων. Πάρτε μέχρι και 2 κουταλιές της σούπας σε ένα ποτήρι νερό ή χυμό, τρείς φορές την ημέρα ως τονωτικό.

Αλοιφή: Κόψτε αρκετά φύλλα ώστε να συλλέξετε μεγάλη ποσότητα γέλης και βράστε τη μέχρι να γίνει πηχτή αλοιφή. Αποθηκεύστε τη σε καθαρά βάζα σε δροσερό μέρος και χρησιμοποιείστε την όπως τα νωπά φύλλα.

Τονωτικό κρασί: Η γέλη της αλόης μετά από ζύμωση με μέλι και μπαχαρικά, είναι γνωστή ως κουμαρυασάβα στην Ινδία και χρησιμοποιείται ως τονωτικό για την αναιμία, την κακή λειτουργία του πεπτικού και τις διαταραχές του ήπατος.

Εισπνοή: χρησιμοποιείται την γέλη για εισπνοές ατμού για την συμφόρηση των βρόγχων.

Φύλλα

Βάμμα: Χρησιμοποιείστε 1 – 3 ml ανά δόση ως διεγερτικό της όρεξης ή για την δυσκοιλιότητα. Η γεύση είναι δυσάρεστη.

Σκόνη: Χρησιμοποιείστε 100 – 500 mg ανά δόση ή σε κάψουλες ως καθαρτικό για την εμμονή δυσκοιλιότητα και για την διέγερση της έκκρισης χολής.

Βιβλιογραφία